W Genk kartingowy cyrk FIA kładzie kres najbardziej niepewnej edycji Mistrzostw Europy. Zamknięcie i zamknięcie pierwszej części kalendarza stanowi zwycięstwo całego ruchu i satysfakcję dla promotora oraz FIA z osiągnięcia wyznaczonego celu: ochrony etapu międzynarodowego wydarzenia przed ryzykiem zarażenia, które oznaczałoby dalsze konsekwencje, takie jak zawieszenie i tak już zrujnowanego sezonu. Chociaż przepisy antycovidowe, takie jak krótkie terminy przedstawienia wyników testu na COVID-19, obecnie niezbędnego do organizacji zawodów FIA, zniechęciły kilka zespołów, które zdecydowały się opuścić belgijski etap, narażając sukces imprezy na ryzyko, ostatecznie widowisko odbyło się, choć z mniejszą liczbą uczestników niż oczekiwano. Pomimo nieobecności, zwłaszcza w klasie premier, „parszywa dwunastka”, czyli najwięksi bohaterowie mistrzostw i prawdopodobni kandydaci do zdobycia tytułu, dobrze zaprezentowali się w ostatnim spotkaniu i dali życie zaciętej walce, wcale nieoczywistej, a jej wynik mało kto przewidział w przeddzień zawodów.

NIESPODZIANKA MILELLA W KWALIFIKACJI!

W piątek w Genk, po nieustającym porannym deszczu, suchy tor dla wszystkich zawodników KZ stoczył walkę z czasem. Pierwszym uderzeniem dnia był Noah Milell (Tony Kart), który zaskakująco wywalczył pole position z najlepszym czasem okrążenia – 51,606. Za nim, zaledwie 4/1000, uplasował się Stan Pex (KR), jeden z nielicznych, którzy znają belgijski tor od podszewki. Trzeci czas absolutny uzyskał Marijn Kremers (Ricciardo Kart), wyprzedzając Matteo Viganò (Lennox Racing) i Riccardo Longhi (Birel Art).

Ze względu na małą liczbę uczestników, program eliminacji został również skrócony, dzięki czemu już w sobotnie popołudnie ustalono rozstawienie do finału. Kremers odnieśli zwycięstwo i trzy drugie miejsca. Aktualny holenderski mistrz świata wywalczył pole position w finale, również dzięki pechowi Milella i Pexa, którzy zderzyli się w pierwszym biegu. Obaj zrehabilitowali się, a Szwed Tony Kart wygrał dwa z trzech wyścigów, a Holender z dwoma drugimi miejscami był równie imponujący. Jeśli chodzi o dwóch protagonistów pierwszej rundy Adrii, sobota była zdecydowanie nudna dla Irlando, siódmego na starcie, i Puhakki, startującego z ósmego pola. Viganò, zajmujący dziesiąte miejsce, wydawał się wyraźnie poza walką o tytuł.

OSTATNI KREMERSI JAK 365 DNI PRZED

Na starcie Noah Milell rozpala asfalt, co pozwala mu objąć prowadzenie w wyścigu. Pozycja ta jednak natychmiast blednie, ponieważ musi ustąpić zwycięskiemu natarciu Kremersa. Przez pierwsze kilka okrążeń to Holender zarządzał wyścigiem i tempem, zabierając ze sobą rywala, który niewątpliwie miał na myśli zwycięstwo, a mianowicie Stana Pexa. Pojedynek między nimi nagradza Pexa, który obejmuje prowadzenie już po pięciu okrążeniach, wyprzedzając go po wewnętrznej. Kremers w odpowiedzi nie podejmuje wyzwania, utrzymuje swoją pozycję, myśląc w kategoriach klasyfikacji generalnej mistrzostw. Z dwoma kierowcami na czele w gotowości, uwaga przenosi się na Adriena Renaudina (Sodi Kart) i Jorrita Pexa (KR), przy czym ustępujący Mistrz Europy pokonuje Francuza, a zaraz potem na powrót Irlando. Kierowca z Apulii, po skomplikowanym starcie, desperacko próbował narzucić własne tempo, odzyskując pozycje, „zdejmując” Viganò (który wycofał się w połowie wyścigu), Puhakkę i Renaudina. Tymczasem na czele wyścigu Stan Pex wygrał finał, wyprzedzając Kremersa na drugim miejscu, tego ostatniego matematycznie Mistrza Europy, o sześć punktów. Holender miał szczęście, że spadł na listę startową po tym, jak jego poprzednie zobowiązania w Formule zostały anulowane, prowadząc jedną z marek Birel Art do sukcesu, prawie dokładnie rok po zdobyciu Mistrzostw Świata. Niesamowity tytuł Kremersa, nigdy niezwyciężony w tym sezonie, ale tak stały jak szwajcarski zegarek we Włoszech i Belgii, szczególnie w biegach eliminacyjnych i w klasyfikacji generalnej, pamiętając czwarte miejsce Adrii. To oświadczenie, które wynika również z zwycięskiej walki, jaką przez ostatnie dwa lata wywierała struktura kierowana przez Ronniego Salę, która zdobyła kolejny tytuł FIA w klasie premium.