W Genk cyrk kartingowy FIA położył kropkę nad najbardziej niepewną jak dotąd edycją Mistrzostw Europy.Zamknięcie i odwrócenie strony w pierwszej części kalendarza to zwycięstwo całego ruchu i moment satysfakcji dla organizatora i FIA za osiągnięcie wyznaczonego celu: ochronę sceny międzynarodowych zawodów przed ryzyko zarażenia, co oznaczałoby dalsze konsekwencje, takie jak zawieszenie już poobijanego sezonu.Chociaż przepisy anty-Covid, takie jak napięte terminy przedstawienia wyników testu Covid-19, który jest teraz niezbędny w zawodach FIA, zdemotywowały kilka zespołów, które zdecydowały się opuścić belgijski etap, narażając sukces imprezy na ryzyko , w końcu pokaz trwał dalej, choć z mniejszą liczbą uczestników niż oczekiwano.Mimo nieobecności, zwłaszcza w ekstraklasie, była „brudna dwunastka”, czyli czołowi bohaterowie mistrzostw i kandydaci do zdobycia tytułu, dobrze scharakteryzowali ostatnią nominację i ożywili zaciekłą walkę, a nie na wszystko oczywiste, a ostateczny wynik, który niewielu przewidział w przeddzień.

KWALIFIKACJA MILELL NIESPODZIANKA!

W piątek w Genk, po nieustannym porannym deszczu, suchy tor dla wszystkich bohaterów KZ zaangażowanych w walkę z czasem.Pierwszym hitem dnia był Noah Milell (Tony Kart), zaskakująco zdobywając pole position z najlepszym okrążeniem w 51.606.Za nim zaledwie 4/1000 uplasował się Stan Pex (KR), jeden z nielicznych, którzy belgijski tor znają od podszewki.Trzeci absolutny czas uzyskał Marijn Kremers (Ricciardo Kart), wyprzedzając Matteo Viganò (Lennox Racing) i Riccardo Longhi (Birel Art).

Ze względu na niewielką grupę uczestników skrócono również program eliminacji, dzięki czemu już w sobotnie popołudnie ustalono skład na finał.Kremers zebrał zwycięstwo i trzy drugie miejsca.Aktualny mistrz świata Holandii wywalczył pole position finału, także dzięki nieszczęściu Milella i Pexa, którzy zderzyli się w pierwszym biegu.Obaj odkupili się potem Szwed z Tony Kart wygrywając dwa z trzech, a wynik Holendra z dwoma drugimi miejscami był równie genialny.Jeśli chodzi o dwóch bohaterów pierwszej rundy Adrii, zdecydowanie słaba sobota dla Irlando, siódmego na starcie, i Puhakki, na ósmym miejscu startowym.Viganò z dziesiątym miejscem wydawało się wyraźnie poza walką o tytuł.

KOŃCOWE KREMERY JAK 365 DNI WCZEŚNIEJ

Na starcie to Noah Milell wykonuje płonący asfalt, który pozwala mu objąć prowadzenie w wyścigu.Pozycja, która jednak natychmiast zanika, ponieważ musi poddać się zwycięskiemu atakowi Kremersa.Przez kilka pierwszych okrążeń to Holender rządził wyścigiem i tempem, zabierając ze sobą rywala, który niewątpliwie miał na myśli zwycięstwo w wyścigu, czyli Stana Pexa.Pojedynek między tymi dwoma nagradza Pex, który obejmuje prowadzenie po zaledwie pięciu okrążeniach z wewnętrznym podaniem.Kremers w odpowiedzi nie podejmuje wyzwania, podtrzymuje swoją pozycję, myśląc kategoriami mistrzostw.Gdy dwójka z przodu jest w gotowości, uwaga przenosi się na Adriena Renaudina (Sodi Kart) i Jorrita Pexa (KR), gdzie odchodzący mistrz Europy pokonuje Francuza, a zaraz potem wraca Irlando.Apulijski kierowca, po skomplikowanym starcie, desperacko próbował narzucić własne tempo, odzyskując pozycje, „eliminując” w kolejności Viganò (wtedy wycofał się w połowie wyścigu), Puhakkę i Renaudina.Tymczasem na szczycie wyścigu Stan Pex wygrał finał, wyprzedzając Kremersa w P2, ostatniego matematycznego Mistrza Europy o sześć punktów.Holender miał tę zaletę, że znalazł się na liście startowej po tym, jak jego poprzednie zobowiązania w Formule zostały anulowane, doprowadzając do sukcesu jedną z marek Birel Art, niemal dokładnie rok po zdobyciu tytułu mistrza świata.Niesamowity tytuł, Kremers, nigdy nie zwycięski w tym sezonie, ale niezmienny jak szwajcarski zegarek we Włoszech i Belgii, zwłaszcza w eliminacjach i na pozycjach w wyścigach, pamiętając o czwartym miejscu Adrii.Oświadczenie, które wynika również z zwycięskiego pchnięcia osiągniętego w ciągu ostatnich 2 lat przez strukturę kierowaną przez Ronniego Salę, która przynosi do domu kolejny tytuł FIA w najwyższej klasie biegów.